Portada | Biblioteca | Correo | Edición |



 

azagar

 



 

 

DESDE MI ESCRITORIO PEREGRINAN TANTAS COSAS

 

En mi ventana cerrada 

revolotea una estrella

(dentro de muchas voces)

 

Yo soy una piedra cansada

que se enamora siempre...

 

Una piedra

que cuando hace el amor

sangra como una niña.

 

Yo soy una piedra infeliz

(por así decirlo)

que duerme y sueña

en el paso del río

                  ii 

como piedra

he leído en mi corazón

tu estrella                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   

Nocturno. Nocturno siempre

Amándote

he perdido un barco en el mar.

  


 

Portada | Biblioteca | Correo | Edición |